HSA at Pula
Pula ang mga langgam, na ang kwento’y walang patid na nagsisikap sa panahon ng tag-init nang may makain ang puluton sa tag-ulan. Pula ang bandila’y wumawagayway sa martsa ng kilusang masa. Pula ang atas sa mga aktibista, mapanganib sa estado kaya pinapaslang o sapilitang winawala. Pula ang dugong umaagos sa mga utak na pinasabog, bumubulwak na parang fountain sa bagong taon hanggang sa paisa-isang patak ang mamumuo sa natungap na ulo at lupa. Pula ang kulay ng dugo at ng bagong bukangliwayway, ng nagkakaisang hanay ng kilusang masa, kung bakit masasabing mas malapot ang dugo kaysa sa tubig na siyang nagbibigkis sa ating lahat. Pula ang kulay ng rebolusyon—masindak, nag-aalab, naghuhumiyaw sa gabing mapanglaw na nagtatago ng eksena ng malawakang paghihikahos at pandarambong. Pula ang pag-ibig kaya nananatiling nagkakaisa kahit na dinarambong, pinapaslang at dinudukot sa kalagitnaan ng gabi o sa tanghaling tapat. Minamarkahan ang pula dahil ang pula ay nananatili, lumalawak, lumalalim. Isang bagong kamaong bakal ang siyang layon ng Human Security Law para durugin ang pula. Paano dudurugin ang kalat-kalat na nagsisikap na langgam, matutukoy kaya ang mga repositoryo ng kanilang pagsisikap? Paano dudurugin ang pulang aktibista nang hindi ito napaparami sa bawat bigwas at panunupil? Pula ang kulay ng pag-ibig, at ang pag-ibig sa bayan, pati na ang pag-aalay ng buhay para sa kanyang adhikain, ay kailanman, hindi mayayanig sa mga gabing mapanglaw o sa tanghaling tapat. Ito ang kabawasan na hindi makakapigil sa pula, na makakapagparami sa pula. Na ang pula ay hindi lamang isang kulay, hayop o tao, kundi lampas-lampas pa. Walang bakal na kamao ang makakadurog. Pula ang puso, pula ang pag-ibig, pula ang rebolusyon, pula ang nagkakaisang hanay.
No comments:
Post a Comment